Provokimi i Ramës dhe pafuqia e opozitës

Intervista

Në një koment për Vizion Plus, kryeredaktori i Javanews Skënder Minxhozi komentoi kongresin elektoral të Partisë Socialiste, zyrtarizimin e kandidimit të Erion Veliajt dhe momentin e krizës politike që kalon Shqipëria.

Si e lexuar kongresin elektoral të PS-së në mesin e krizës politike që ka prodhuar djegia e mandateve?

Zakonisht çdo kongres elektoral është tipik, i shkurtër, nuk ka zgjedhje forumesh, nuk ka debat, por është thjesht një grumbullim forcash dhe shkarkim energjie pozitive mbi elektoratin dhe votuesin e partisë. I tillë qe dhe kongresi i sotëm, një event që kërkoi të mobilizojë përkrahësit, më shumë sesa të zgjedhë apo të shtrojë për zgjidhje probleme të caktuara të PS së sotme. Ishte një ngjarje masive pjesëmarrësish, që kërkoi të krijojë një kundërpeshë me grumbullimet e shumta dhe agresive të opozitës në javët e fundit.

Sot pamë një kongres i cili u fokusua tek ekspozimi i ekzekutivit socialist. Kjo qe një përzgjedhje e kujdesshme. Ka kohë që PS-ja i ka zhvendosur të gjitha energjitë dhe investimin e saj politik tek qeverisja qëndrore dhe parada e ministrave bashkë me shpalosjen prej tyre të rezultateve në qeverisje, na tregon edhe një herë se në plan të parë është qeverisja, kurse partia ka dalë në plan të dytë. Për këto arsye nuk u vu re ndonjë element vijimësie, me ndonjë figurë të së shkuarës që mund të jepte ndonjë mesazh përkrahjeje, aty ishte Servet Pëllumbi por nuk foli, Namik Dokle gjithashtu nuk mori fjalën, u përfol ardhja e Nanos por ai nuk erdhi dhe as nuk foli, pra bëri atë që ka bërë dhe në të shkuarën. Tashmë në vitrinë është Rama me stafin e tij të të promovuarve të rinj që del përballë shqiptarëve dhe thotë “jemi ne menaxherët e qeverisjes, na jepni votën”!

A shënon ftesa e sotme që kryeministri Rama bëri për opozitën,  një moment që mund të sjellë ndryshim në këtë situatë?

Ftesa e Ramës më shumë ishte një provokacion sesa një ftesë reale. Ju kujtoj se nga 61 bashkitë që ka sot Shqipëria, 45 i zotëron e majta dhe vetëm 16 i ka e djathta (tek numri 45 duhet që të fusim dhe kontributin e LSI-së, pasi në zgjedhjet e kaluara ishte bashkë me PS-në). Pra është e qartë se balanca është në favor të qeverisë dhe nuk ka gjasë që në qershor të ndodhë një përmbysje kaq e madhe, sa të ndërrojë raportin e forcave. Një nga arsyet e djegies së mandateve për mendimin tim, ishte se nuk ka gjasë që opozita të sfidojë qeverinë në zgjedhjet e qershorit dhe t’i marrë gjysmën plus një të bashkive. Unë besoj se Edi Rama adreson vëmendjen, jo aq shumë të krerëve të opozitës por të opinionit publik, se në qershor do të ketë zgjedhje, se në verë do të votohet dhe kësaj i shërbeu edhe zyrtarizimi i kandidatëve kryesorë në qytetet më të mëdha, përfshirë Erion Veliajn, që ishte si të thuash ylli i shfaqjes.

A mund të thellohet përplasja duke mbyllur dyert e dialogut?

Natyrisht që zgjedhjet e qershorit janë një pikpyetje e madhe, përsa i përket logjistikës zgjedhore dhe rendit publik, por janë më pak të koklavitura përsa i përket qëndrimeve politike, jo vetëm të mazhorancës, por edhe të faktorit ndërkombëtar, ndaj faktit nëse duhet ose jo të ketë votime.

Nëse sot ti pyet të huajt se çfarë do të ndodhë në verë me zgjedhjet e radhës në Shqipëri, do të ishte shumë e vështirë që të gjesh dikë që do të thoshte të mos mbahen zgjedhjet. Realisht e dimë se shapin nga sheqeri kur ka kriza dhe në horizont ka edhe zgjedhje, nuk e bëjnë dot as presidenti, as partitë dhe as parlamenti. Do ta bëjnë të huajt. Mendoj se kjo do të ndodhë edhe në qershor.

Si e konsideroni rikandidimin e Veliajt?

Unë mendoj se sot Erion Veliaj u riafirmua jo vetëm si një kandidaturë për bashkinë e Tiranës, por më shumë edhe si pasardhësi i natyrshëm i Edi Ramës në krye të socialistëve.

Zyra e Bashkisë ka qenë paradhomë e zyrës së kryeministrit për shumë dekada në Shqipëri. Kam idenë se Veliaj, duke marrë rikandidimin në Tiranë, ka marrë de jure jo vetëm një fitore të lehtë në qershor (sepse shifrat e tregojnë këtë), pasi ai nuk ka kundërshtar në Tiranë, por kam përshtypjen se ka marrë dhe një afirmim de facto, për të qenë ai pasardhësi i natyrshëm i kryeministrit Rama dhe i kryetarit të Partisë Socialiste, kur ky zëvendësim të ndodhë në një të nesërme, që sot nuk e dinë me saktësi as Rama dhe as Veliaj.

Mënyra sesi u lançua Veliaj së bashku me Edi Ramën, ishte parathënia e një stafete të nesërme, një hedhje publike “falli politik” për lidershipin e nesërm të partisë Socialiste.

Share: