Nga Frrok Çupi
A mund të zvarritesh pa emër një jetë të tërë? Një ditë kur nuk e kupton se ke jetuar pa emër, kjo është akoma edhe më keq, je si një i gjetur në rrugë. Ne jemi kështu, të paktën, 29 vjet. E pabesueshme. Nuk bëj pjesë mes pesimistëve dhe as mes atyre observatorëve që hahen me bishtin e tyre; s’e mohoj se plot gjëra kemi, por pa emër.
Edhe një qen amerikan ‘pa emër’ që mori pjesë në vrasjen e terroristit Abual- Baghdat, pas pak ditësh do të ketë një emër. Presidenti i Amerikës deklaroi se ‘emrin e qenit do ta mbajmë sekret sot për sot’, por ai e ka një emër të fshehtë. Ose ka edhe emrin publik ‘Hero’. Ne çfarë kemi?
Epoka jonë ku jetojmë prej 29 vjetësh, deri tani është thërritur ‘Demokraci’. Jemi të vetmit, edhe mes fqinjëve tëatavizmës së diktaturës, që këtë epokë e quajmë ‘demokraci’. Kjo ka ndodhur edhe për arsye se grupimi politik që mori lavdën e rrëzimit të emrit të mëparshëm ‘komunizëm’, u quajt ‘partia Demokratike’. Kështu u çapitëm deri më sot, sikur të ishim ‘Demokraci’. Tani që po mësojmë të vërteta të fshehta prej vetes sonë, tani ‘o duhet të fshijmë emrin, o duhet të fshijmë realitetin!’. Realitetin, nuk ka dalë burrë në botë që ta fshijë; atëherë mbetemi pa emër.
Se po mësojmë që ‘demokracia’ paska vrarë liderët e saj, ka vrarë dëshmitarët e krimit, ka damkosur njerëzit e përparuar, ka afruar bajgat njerëzore- hajdutë, spiunë e kriminelë- dhe me këta ka gatuar jetën e vendit… Po ta quash ‘demokraci’ këtë, atëherë me tënjëjtin emër duhetndotur epoka 2500 vjeçare e Demokracisë. Duhen ngritur nga varri që prej Solonit e Aristotelit; që nuk vranë një mizë.
Poeti ynë Kadare e kishte gjetur sekretin e shkuljes së komunizmit, edhe pse në mënyrëmburrëse; por ama tha se ‘për tëtë përmbysur ty (o partia ime), duhen përmbysur tërë këta male tërëndë…’. Në fund të fundit, ai regjim i egër ishte i përmbysshëm…, por demokracia e vërtetëështëmijëra më e thellë dhe e papërmbysshme… Atëherë duhet ta heqim thjesht nga vetja jonë, dhe ne mbetemi pa emër. Në fakt jemi pa emër, sepse ky krim nuk ishte demokraci. As Partia Demokratike nuk ishte Demokraci… Tani që e mësuam, ndjehemi si të gjetur në rrugë.
Se a mund ta kemi emrin ‘demokraci’, kur të gjithë fajtorët e epokës 29 vjeçare që kanë kryer krime mbi ne, mblidhen bashkë‘besa- besë nuk e lëshojmë njëri tjetrin derisa të djegim vendin’. E dogjën në fakt. Sa për ata, e dogjën; por u ndodh Amerika kësaj here. Plasën bomba, ndezën zjarre shpërthyen armë, sajuan ‘terroristë kosovarë’ dhe ftuan shtazërinë njerëzore që t’i hynte mbarë vendit; dhe pastaj- asnjë nga ne e asnjë provë të mos ekzistonte më… Sa ndot që kjo të quhet ‘demokratike’! Uiii!, kush e mban këtë emër?!
Edhe dy herë të tjera e kanë djegur vendin, por ne e kemi quajtur ‘zakon i demokracisë’. Në vitin 1997 i vunë zjarrin dhe vranë 3000 vetë e plagosën 20 mijë. E quajtën edhe ‘luftë civile’, por as luftë civile nuk e kishte emrin. Luftë civile kanë kryer kombet e mëdha me liderë të mëdhenj. Kjo e këtushmja ishte njëmizerje gatuar prej këtyre langove që as ‘luftë civile’ nuk mundën të bëjnë. Kombi ynë mbeti edhe pa ‘Luftë Civile’ si popujt e përparuar që sot i refererohen se ka qenë ‘një plagë që ka shëruar plagët’. As komunizmi nuk mundi të bëjë luftë të plotë civile, vrau nja 4500 vetë në Mirditë e në gjithë Veriun, por u fsheh pas ‘toger Babës’dhe pas tëlinave të grave. Edhe atëherë- pa emër; qoftë edhe emër tragjik… Në Amerikë u vranë më pak, diku te 2900 e ca, por tragjedia mori emër: ‘Terrorizëm’, ‘11/9’, etj. Po këtu?
Po këta nuk kanë emër për vete; si mund të ketë emër toka nën hijen e tyre?! Shiko si janë!… Presidenti i shtetit ka një grua por nuk e ka grua; është një‘zonjë e parë’ por nuk e mbajnë për vete, ia venë në qafë një vajze të parritur. ‘Hajde këtu te babi, ti je Zonjë e Parë’, i thotë presidenti. Zonja e parë dhe zonja e dytë dhe zoti i tretë janë tretur në luks në vilat e Londrës; ndërsa ne duam të mbajmë emrin Demokraci… Por nuk është kjo kaq e thjeshtë. Presidenti nuk ka sovranitet, si të ketë ‘Zonjë’? . Sovranitetin e ka transferuar në Sulltanat. Jeton si mediokër por me pozë të madhe; thotë se nuk ka grua por vetëm ka një nënë kalamajsh- njësoj si në harem. Ka një zyrë të lartë, por del maleve për të ravijëzuar hartën e pushtimeve; njësoj si pushtimi i Kërrabës me rezervat e floririt. Kur hyn në pallatin e pushtetit, tenton të vrasë pushtetet e tjerë; njësoj si në sulltanat ku vëllai i madh vret të gjithë vëllezërit. Ky është presidenti, pa sovranitet.
Edhe pjesa tjetër, që quhet opozitë, e ka transferuar sovranitetin: Sa te terrorizmi politik, aq edhe në Lindje- te Rusia ose Irani e ka shtyrë. Terrorizmin politik e përdor për t’u hapur rrugë fuqive anti- perëndimore dhe për t’u strehuar në Moskë e Teheran. Ndërsa ne duhet të mbajmë emrin ‘demokraci’ alias perëndimore… Hiqeni këtë emër të pistë sa më shpejt.
Edhe maxhoranca parlamentare ka tjetërsuar sovranitet. Iu ka dhënë pushtet disa refugjatëve të përlyer me krime nëpër botë dhe na i ka emëruar ‘liderë’. Disa rondokopë që thërriten deputetë mbajnë sovranitetin tonë ‘demokratik’. Edhe ministresha histerike alias kulture apo alias arsime, mbajnë apo mbanin sovranitetin tonë (!). Hiqeni sa më parë këtë fundërrinë emër! Sa nuk jemi ndotur të gjithë.
Po ç’sovranitet kemi, vëlla?! Më mirë pa emër dhe djepi pa gjë, se sa me emrin ‘demokraci’. Demokracia ka vrarë dhe ka plaçkitur për 29 vjet. A mund ta mbajë njeri këtë zhgun të bërë pis?
