Kolonel libian Muammar Gadafi , i vetë-shpallur “Udhëheqësi i Vëllazërisë dhe Udhëzuesi i Revolucionit të Libisë”, botoi 2 libra me tregimeve të shkurtra. Ndryshe nga proza e Huseinit, në përgjithësi bihet dakord se Gadafi i ka shkruar vetë ato.
Tregimet e tij, janë përshkruar si “rreshta surreale dhe lumenj të çuditshëm të ndërgjegjes, që padyshim nuk janë dëmtuar nga dora e ndonjë redaktori”, çka është mjaft e saktë. Në një nga tregimet, ai përshkruan kryesisht një qytet, duke renditur se sa fëmijë kanë vdekur në të.
“Dje, një djalosh u vra në atë rrugë. Vitin e kaluar, një automjet që ecte me shpejtësi, goditi një vajzë të vogël që kalonte nëpër rrugë, duke e ndarë trupin e saj në dysh. Ata mblodhën gjymtyrët e saj me rrobat e nënës së saj. Një fëmijë tjetër u rrëmbye nga kriminelët profesionistë”-shkruan Gadafi.
Në një histori tjetër, “Vetëvrasja e astronautit”, sillet rreth besimit të Gadafit, që udhëtimi në hapësirë është diçka qesharake. Në këtë tregim, një astronaut shkon në Hënë. Kur kupton se atje lart nuk ka asgjë, ai shkon në shtëpi dhe vret veten, sepse ai e ka humbur jetën duke shkuar në hapësirë, çka sipas tij është një humbje idiote e kohës. / bota.al
